Przepukliną (łac. hernia) nazywamy miękkie uwypuklenie, powstałe wskutek wydostania się zawartości jamy ciała przez wewnętrzny otwór w powłokach ciała. Otwór powstaje w miejscu o obniżonej odporności. W przypadku brzucha wydostawać się przez niego może np. fragment jelita. Istnieją jednak również przepukliny mózgu, rdzenia kręgowego, płuc i innych narządów. Nasi specjaliści zajmują się leczeniem przepuklin brzusznych, czyli takich, w których worek przepuklinowy powstał w wyniku przemieszczenia narządów z obrębu jamy brzusznej. To powszechne schorzenie, występujące u mężczyzn i kobiet.
Wyróżniamy następujące typy przepuklin brzusznych:
Przepuklina pachwinowa – najczęściej występujący typ. Powstaje, gdy zawartość jamy brzusznej przemieszcza się przez otwór zlokalizowany w okolicy pachwiny. Wyróżnia się dwa podtypy: skośną i prostą. Skośna powstaje, gdy worek przepuklinowy wydostaje się przez kanał w stronę worka mosznowego. Może wchodzić do moszny i powodować znaczne jej powiększenie. Prosta natomiast dotyczy sytuacji, w której worek przepuklinowy przedostaje się do pierścienia pachwinowego zewnętrznego poprzez otwór zlokalizowany w tylnej ścianie jamy brzucha. Lokalizacja otworu przyśrodkowo od naczyń nadbrzusznych dolnych powoduje, że przepuklina nie schodzi do moszny i zazwyczaj jest niewielka.
Kresy białej. Kresa biała to miejsce złączenia mięśni obu stron brzucha, znajdujące się między mostkiem a spojeniem łonowym. Przepuklina kresy białej początkowo może nie dawać wyraźnych objawów – pacjent odczuwa delikatny ból okolicy nadbrzusza i pępka. Objawy mogą się nasilać po intensywnym wysiłku fizycznym, podczas kaszlu czy wypróżniania. Wówczas guzek jest bardzo dobrze wyczuwalny pod skórą.
Pachwinowa. Do pierwszych niepokojących objawów rozwoju tej dolegliwości zalicza się uczucie pobolewania w okolicach pachwiny, szczególnie po wysiłku fizycznym, kaszlu lub wydaleniu stolca. To oznaka wkraczania przepukliny do kanału pachwinowego. Na początku zmiana ta widoczna jest jako uwypuklenie, które cofa się samoistnie lub po lekkim uciśnięciu.
Udowa. Występuje niemal tylko u kobiet. Ujawnia się jako uwypuklenie na udzie, poniżej więzadła pachwinowego. Jest niewielka, mierzy na ogół kilka centymetrów średnicy.
Pępkowa. Najczęściej ma charakter wrodzony. Pojawia się też u otyłych kobiet. Występuje w kresie białej, w otworze po naczyniach pępkowych. Ma postać powiększającego się od kilku do kilkudziesięciu centymetrów uwypuklenia w samym pępku lub obok niego.
Pooperacyjna. Stanowi powikłanie przebytych wcześniej operacji jamy brzusznej. Worek przepuklinowy przechodzi przez otwór, który pojawił się za sprawą osłabienia tkanek w miejscu blizny po wcześniejszej operacji.
Ogólnymi objawami i dolegliwościami związanymi z powstawaniem i istnieniem przepuklin są:
a w przypadkach dużych przepuklin:
Za przyczyny powstawania przepuklin uznaje się:
Najbardziej narażone są osoby:
Nie należy zwlekać z wizytą u specjalisty kiedy podejrzewa się wystąpienie przepukliny. Zaniedbanie szybkiego zdiagnozowania choroby i przeprowadzenia leczenia sprawi, że problem będzie coraz większy a przez to trudniejszy do zoperowania.
Przepukliny nie ulegają samoistnemu lub nieoperacyjnemu ustąpieniu, wręcz przeciwnie – powiększają się, nasilając związane z nią dolegliwości. Nie ma innego sposobu wyleczenia przepukliny jak operacja. Wszelkiego rodzaju pasy uciskowe powinny być stosowane tylko u chorych, którzy z jakiś względów nie mogą być operowani. Dolegliwość, oprócz defektu kosmetycznego oraz dolegliwości bólowych może być przyczyną groźnych powikłań. Największe niebezpieczeństwo powstaje, gdy na skutek ucisku jelit we wrotach dochodzi do niedrożności, a następnie martwicy jelit. Sytuacja taka wymaga operacji na ostrym dyżurze.
Odwlekanie planowej operacji naraża chorego na niebezpieczeństwo uwięźnięcia przepukliny, które w przypadkach osób starszych i obciążonych innymi chorobami stanowi bezpośrednie zagrożenie życia. Im mniejsza przepuklina tym mniej rozległa operacja i krótszy czas powrotu do zdrowia.
Od kilkunastu lat w Polsce stosuje się metodę leczenia przepuklin przy pomocy operacji z użyciem siatki polipropylenowej. W operacji takiej ubytek tkanek, stanowiący wrota przepukliny nie jest zamykany poprzez dociąganie do siebie tkanek własnych chorego, lecz jest pokrywany bez napięcia siatką. Siatka po pewnym czasie zrasta się z otaczającymi tkankami stwarzając mocną zaporę przed nawrotem schorzenia. Wprowadzenie do użytku nowoczesnych leków w anestezjologii, których działania niepożądane zostały zredukowane do minimum oraz zastosowanie tworzyw sztucznych w chirurgii otworzyły ludziom cierpiącym na takie schorzenia zupełnie nowe możliwości:
Każde skierowanie na operację przepukliny musi poprzedzić konsultacja chirurgiczna podczas której specjalista chirurg określi możliwości i przeciwwskazania do wykonania operacji. W niektórych przypadkach za skierowaniem chirurga potrzebna jest również konsultacja kardiologiczna lub internistyczna. Przed operacją wykonywane są następujące badania: EKG, grupa krwi, glukoza, elektrolity, morfologia, INR, mocznik, Antygen Hbs, przeciwciała anty HCV, przeciwciała anty HIV. Wymagane jest również podpisanie przez pacjenta zgody na leczenie chirurgiczne i znieczulenie (wywiad anestezjologiczny).
Operacja najczęściej wykonywana jest w znieczuleniu miejscowym z dożylną sedacją. Pacjent przed zabiegiem otrzymuje lek działający relaksująco (zmniejszający napięcie nerwowe) oraz nasennie. Podany lek powoduje, że operowani pacjenci nie pamiętają zwykle samej operacji i wszystkich odczuć z nią związanych. Znieczulenie miejscowe nie wyłącza jednak takich odczuć jak: pociąganie własnego ciała i dotyk w okolicy operowanej, lecz nie ból.
Operacje leczenia przepuklin metodą „tension free” przeprowadzamy z użyciem siatki polipropylenowej. W operacji takiej ubytek tkanek, stanowiący wrota przepukliny nie jest zamykany poprzez dociąganie do siebie tkanek własnych chorego, lecz jest pokrywany bez napięcia siatką. Czas trwania operacji to około 1 – 2 h. Po operacji pacjent pozostaje w klinice pod indywidualną opieką pielęgniarki około 8-12 godzin, a po operacji może samodzielnie udać się do domu. W terminach ustalonych ze specjalistą chirurgiem odbywają się dwie wizyty kontrolne pooperacyjne.
Powrót do pracy niewymagającej wysiłków fizycznych możliwy jest po 7-10 dniach, a większe obciążenia fizyczne po 1 miesiącu.
Zapytaj naszych specjalistów zajmujących się nowoczesnymi operacjami przepuklin o metody leczenia Twojej dolegliwości. Zapraszamy na konsultacje chirurgiczne do Kliniki WILMED w Warszawie.
